Marmorberget i Stordal

Turmålet ligg i vakre Jolbotn, med det særeigne marmorberget der. Men Langsætrane (stølane Kvitlane og Pusken) er verd besøket åleine. I og med at dette er sommarbeite for både sauer og kyr, er det heilt avgjerande - for i det heile å ha med dette som turmål i Stikk UT!/Morotur - at alle som ferdast her, passar på å late att grindene etter seg. 

Frå parkeringsplassen ved Puskebrua, går du over brua og fyl vegen oppover stølen. (Du må altså IKKJE fylje skiltinga som er sett opp for dei som vil til Litlevatnet) Omlag 100 meter etter brua svingar denne til venstre og ein går langsmed ein steingard til ein kjem til brua over Dyrdalselva. Så fyl ein denne grusvegen heilt til den sluttar, framme ved elva som kjem ned frå Jolbotn. Alt av bommar i området (om dei er på plass) er det veldig viktig å late att! Stien på høgre side av elva, startar der grusvegen sluttar og då er det berre å fylje denne fram til turmålet. Sjølve Marmorberget er ikkje til å unngå å sjå nede i elva. Det er også eit grantre tett attmed. 

Noko av det unike med dette området, i tillegg til det reint idylliske, samt forekomstane av bergartane marmor/kalkstein, olivin og glimmerskifer, er det mangfaldige plantelivet. I berget veks det m.a. raudsildre, gulsildre, rukkevier og mosen Ortothecium rufescens. På elvekanten like nordom turmålet veks det rikeleg mengder av skavgras og også det sjeldne hybridet mellom skavgras og fjellsnelle.

Det er også forekomstar av ei rad andre planteartar i området og kva ein kan kome over, er avhengig av kor høgt ein befinn seg over havet. På rundt 700 moh er det enkelte stadar rikt med engsnøleie, fjellkvitkurle, fjellsnelle, brudespore, sotstarr og stivsildre. Høgare oppe kan ein også finne (meir) kalkstein, ei rik reinrosehei og ein unik moseflora. På marmorberga så høgt oppe, kan ein finne m.a. fjellsnelle og kalklok. Sistnemde elles berre kjend frå to toppar i Sør-Noreg. 

Det er Stein Erik Busengdal som har delt noko av all den kunnskapen han har (også) om dette området.

Når ein likevel er i Jolbotn, kan turen gå vidare til Kleivavatnet og til utsiktspunkt der ein ser ned til Tresfjord og vidare over til Molde. Ein kan også velge å gå ned att Kleivabotn, ved å halde seg på høgre side av Kleivavatnet til ein har passert både utsiktspunktet og den særeigne Fanthammaren. Stien går då vidare frå enden av vatnet.

Frå Fv 650 på Mo, tek ein av mot Overøye. Så køyrer ein om lag 11 km langs Fv 101, til ein kjem til Puskebrua der det er godt med parkeringsplass. På vegen har ein då passert både Arena Overøye (alpinanlegget) og Kvitleskiftet, der vegen deler seg. For å kome til Puskebrua, må ein halde til venstre i dette vegskiftet.